Verslagen 4° reis Aketi Oktober - november 2016
Twee keer per jaar trekken enkele bestuursleden van de vzw Aketi naar Congo.
Ze kijken al de projecten na, corrigeren eventueel en geven indien nodig ruggesteun.
Aketi zondag 30 oktober 2016
Eindelijk tijd voor verslagjes.
Zondag: reis Kisangani naar Aketi.
Stipt 8u vertrokken we volgeladen naar Aketi. Niet alleen op de auto maar ook in de auto nog kartonnen dozen met de medicamenten en mondvoorraad.
Prof Dudu zat naast de chauffeur Humba. Hij had CD's bij......... dus van Kisangani tot Aketi Congolese muziek in de auto. Humba heeft heel goed gereden zodat we om 11.30u aan de bac waren in Banalia. De weg was heel slecht. Heel veel putten, heel veel fietsen en moto's, het was zondag dus heel veel kinderen, geiten, varkens en kippen.
We waren zo blij dat we de bac nog zagen en toen wilde de kapitein niet vertrekken. Er lag een reuzecamion in panne die op de bac wilde, maar eerst moest gerepareerd worden. Er werd een batterij aangevoerd, starters en ik weet niet wat nog.
Om 13.30u zijn Dudu en Danadu met de kapitein gaan palaberen, na een kwartier palaberen moest de kapitein overleggen en.........we mochten op de bac samen met nog een auto, moto's, fietsen en veel mensen.
Daar in Banalia in een "café" hadden we gepicknickt.
We hebben dan goed doorgereden, wel heel slechte weg, en rond 18u hebben we gegeten bij een vriend van Danadu. De dame was uiterst vriendelijk, de tafel was gedekt, een stenen huis, zelfs zeteltjes waarin allemaal knuffelbeer, maar koken op een houtvuur buiten en een groot gat in de grond als WC.
Uiteindelijk dronken we nog iets in Dulia -heel kort- onder de boom waar we toen Dudu voor het eerst zagen in 2015. Ik denk dat we rond 21.30u in Aketi waren.
Uitstappen om over de bruggen te rijden, goed in het licht van de autolampen oversteken en dan Humba met de auto. Danadu en Gembu wezen mij waar paul vorige keer in de afgrond viel.
In Aketi aangekomen stormden een hoop kinderen op ons af dan de nonnen.... er was geen mogelijkheid om nog iets te laten weten.
Al bij al viel de reis mee, we waren goed dooreengeschud, hoorndol van de Congolese muziek..........maar veilig aangekomen.
Fons en ik gingen rond 11.30u naar ons kamer en vielen als een blok in slaap.
Aketi maandag 31 oktober 2016
Vandaag hebben we ons kapotgewerkt. Dudu,Danadu,Gembu en Richard zijn een pintje drinken, maar Fons en ik bleven thuis.
Het is hier heeeeeeeeel heet, nog geen regen gezien, maar echt vreselijk warm. We hebben goed geslapen, ons gewassen in de mate van het mogelijke.
Om 8u ontbeten: boterhammen met gelei en choco, wat we meebrachten.
Waterputten
En dan op weg: de eerste waterput, onmiddellijk honderden kinderen, maar hij werkte goed, de tweede waterput,aan de kapel pere berthold, ook een succes, de derde waterput: kapot. Dat is de put die als laatste gezet werd door een andere instantie. Veel mensen kwamen af en waren triestig maar Richard beloofde van het in orde te brengen. De vierde waterput ook een succes.
Dan naar de porcherie.....
een heel fiere Richard toonde 8 biggetjes in een mooi kot samen met de moeder. Nog drie koten met een dik varken.
Vervolgens naar de technische school om de raboteuse te brengen.
Zo fier als een gieter toonden de leraars een 35 schoolbanken, we probeerden de machines uit.
We schaafden planken met de nieuwe raboteuse, kortom heel goed, lln toonden ons het materiaal dat ze gemaakt hadden, het was echt een goede school in werking, we trokken een foto van het enige meisjesleerling. Iedereen content.
Dan naar de pizzerie,
magnifiek, twee vijvers, met vissen: tilapia, maar de vissen moesten nog groeien. Ook iedereen content. Ik trok overal foto's en mail ze zo vlug mogelijk door.
Vervolgens naar Amada,
ontgoocheling, Francis heeft geen klandizie, maar ook geen stoffenvoorraad. Drie vrouwen en Francis zitten daar te zitten. Heel veel uitgelegd, we geven wat geld om stoffen in te doen, hij moet al afgewerkte stukken maken, op tijd zijn voor de schooluniformpjes enz...... ik bestelde een pagne (Congolees kleed) en drie tafellakens. Ik ben benieuwd!
Uiteindelijk naar de kippenkwekerij.
De twee nonnekes toonden hun kippengebouw, maar er zaten nog geen kippen in, die zaten compleet opgesloten in een kamer waar altijd licht brandde. 13 mooie kippen en drie kuikentjes, maar veel hanen en bij de kippen. Gembu en Danadu hebben heeeeeeeeeel lang uitleg gegeven en ook Dudu, maar we hebben geen grote verwachtingen.
Om 15u iets gegeten en dan naar het hospitaal met al de medicamenten. Fons legde hen uit dat in februari de zonnepanelen komen. Ze waren dolblij. Weer veel gepalaberd, zelfs iets gekregen om te drinken, maar toch een schrijnende toestand daar.
De zieken liggen op ijzeren karkassen, zonder matras, alleen een laken onder zich, geen lopend water, geen electriciteit, wat een geluk dat wij daar niet moeten geopereerd worden.
Dan naar huis en nu zijn Fons en ik rustig hier.
Ze gaan naar de caoutchouplantage van Rocha.
Dat is met de auto tot aan de itimbiri, dan over met de prauw en dan met moto's nog 30 km. Dudu en ik blijven thuis. Ik zou wel graag meegaan, maar 60km achter op een moto is misschien toch wat gewaagd.
De mannen waren pas rond acht uur thuis.
Het bezoek aan de plantage was heel vruchtbaar geweest maar heel vermoeiend.
De wegen waren rotslecht en een moto geladen met twee personen, Fons en danadu, ging langzaam .
Deze voormiddag hebben ze hier in de salon gepalaberd. Eerst met rocha en nebandra, vanaf 9u tot bijna 11, toen wachtte de chef du territoire al met het comité de securite. Het is nu halftwee, we gaan iets eten.
Wij zijn terug van het feest en het is goed geweest.
De genodigden waren er, wel niet allemaal op tijd, maar op zijn congolees.
De minister de la jeunesse was er, le comité de sûreté en al de directeurs van de scholen en entrepeneurs. De pastoor, le point focal, kwam aan na het officieel gedeelte. Er is veel gespeecht met Fons als laatste, maar de geluidsinstallatie was op zijn congolees.
Toen heeft iedereen gegeten en gedronken, varken van de porcherie. We hebben zelfs moeten dansen, Fons met de cheffin de la cite, eigenlijk de burgemeester en ik met dudu.
Het was nochtans heel druk geweest vandaag. Om 7.20u stond de eerste al te wachten. Fons en ik waren pas uit de douche. Er werd gesproken met amada, die hun geld kregen met veel aanmoedigingen, daarna de zusters over de kippenkwekerij en ook nog het internetcafe.
