Verslag 5° reis Aketi april 2017
van woensdag 29 maart tot en vrijdag 14 april 2017
Op woensdag 29 maart vertrokken 3 bestuursleden van de vzw.Aketi naar Congo.
Ze werden vergezeld van 2 jonge ingenieurs, die in Aketi 24 zonnepanelen zouden plaatsen op het plaatselijke ziekenhuis.
Via Kinshasa vlogen we naar Kisangani, de ontmoetingsplaats met onze professoren van de universiteit en ook de stad waar we inkopen doen en alles regelen voor onze tocht van 450 km naar het noorden, naar Aketi.
In Kisangani vernamen we dat de boot ‘Estelle’ nog onderweg was en dat het zelfs nog enkele dagen zou duren eer hij aankwam in de haven ‘Onatra’ van Kisangani......dat zou tijdsnood meebrengen voor het leggen van de zonnepanelen, dus we moesten onze terugkeer uitstellen en onze vliegtickets veranderen.
Op woensdag 5 april arriveerde de boot, bestaande uit 3 ‘barges’, volgeladen met heel veel ‘vanalles’ en daarbovenop wel honderden mensen, vooral veel vrouwen en kinderen, die zes weken op die boot gekampeerd hadden vanuit Kinshasa tot Kinsangani, een traject dat normaal slechts drie weken duurt.
Onze zonnepanelen waren aan boord, vier grote kisten, heel doordacht ingepakt door onze jonge ingenieurs en vertrokken vanuit Antwerpen begin november 2016.....Het laden op de 3 Toyota’s Landcruiser/Hilux kon beginnen en nog diezelfde avond vertrokken we richting Aketi.
Op donderdag 6 april arriveerden we in ons vertrouwde Aketi, waar iedereen ons opwachtte met veel vriendschap. Al diezelfde avond begonnen Frank en Bert met het voorbereidende werk aan het ziekenhuis.
Dit grote ziekenhuis, bestaande uit zes paviljoenen kan geen verlichting betalen. De ‘carburant’ nodig voor de generator is veel te duur, dus wordt er in het donker gewerkt.....
Er werd beroep gedaan op enkele jonge mannen, allemaal werkloos, om Frank en Bert te helpen en zo een beetje te kunnen verdienen. Voor onze jonge ingenieurs was het een hele opgave om dit grote werk te managen, taken te verdelen, de leiders en de volgers te detecteren, te delegeren aan enkelen die verantwoordelijkheid konden nemen......
Er werd heel hard gewerkt onder een blauwe hemel en een brandende zon. Na 2,5 dag lagen de 24 zonnepanelen op het dak. Ondertussen moesten de 12 batteries van elk 80 kg veilig gezet worden in een aparte kleine ruimte, bloedheet, en verbonden worden met de zonnepanelen. Ook moesten er in heel het ziekenhuis, 6 paviljoenen, draden getrokken worden, schakelaars gezet worden.......een heel groot werk, dat veel aandacht en inzet vereiste, maar op dinsdagavond, de avond voor ons vertrek, baadde het hele ziekenhuis in het licht en zagen we de zieken en hun bezoekers wandelen en genieten van de koele avondlucht.
Onze hoofdtaak voor dit bezoek van april 2017 was volbracht.
Telkens als we met de vzw naar Aketi gaan worden alle verwezelijkingen gecontroleerd en besproken en bijgestuurd.
De vier waterputten werken en worden heel druk gebruikt van ’s morgens heel vroeg tot ’s avonds heel laat. Die putten zijn levensnoodzakelijk en hielden zelfs mensen in leven tijdens het heel droge seizoen. De vijfde en de zesde put zijn al gedeeltelijk betaald, maar de kamion met het materiaal stond onderweg ...in panne....er waren vervangstukken nodig, dus nog even geduld.....
Een bijeenkomst met al de schooldirecteurs en directrices was heel leerrijk en leverde weer vele nieuwe ideeen en projecten op.
Er worden altijd schoolbanken besteld en betaald aan de technische school, die dan telkens verdeeld worden over de verschillende scholen. Er zijn 37.000 kinderen in de lagere scholen van Aketi en er zijn er nog vele die niet naar school gaan.
Ook werd er tesamen met AMADA, de mamans met de stikmachienen, een afspraak gemaakt om 3000 schooluniformen te maken en via de schooldirecteurs te verkopen aan een zeer lage prijs aan de kinderen.
Het cyberlokaal is zelfbedruipend. Er werd nu afgesproken dat iedereen vanaf nu gratis gebruik mocht maken van het internet. Copies en opladen van batteries moet nog betaald worden. Ook voor de lessen moet er bijgedragen worden.
De ‘voorbeeld-porcherie’ van Richard werd bezocht. De varkens doen het schitterend......maar nu is er nood aan een beenhouwer en een klein slachthuis met koeling.......????......
De kippen van de zusters doen het redelijk en ook de vissen hadden af te rekenen met de grote droogte en groeien langzaam.
De Rubberplantages werden bezocht en ‘saigneurs’ toonden ons hun werk. Mr Rocha beheert voor ons deze plantages met vaste en vriendelijke hand, betaalt zijn saigneurs per kilo opbrengst, de ‘lumps’ worden gestokeerd in en grote hangar en zullen na half mei, wanneer het water van de Itimbiri terug hoog staat, met een boot, de eerste na zeker 25 jaar, opgehaald worden, naar Kinshasa gebracht worden en verkocht worden. De opbrengst wordt terug geinvesteerd in de palmolie productie......een palmito......een savonnerie......allemaal werkgelegenheid voor de ‘Aketois’.
De bevolking van Aketi kent ons en is ons genegen en dankbaar. Wij hebben er een plaats en voelen ons veilig.